Óvænt úrslit

 Ég átti ekki von á að þessi breyting yrði samþykkt, hvað þá með svona miklum meirihluta.  Írar eru íhaldssamir að eðlisfari og Kaþólska kirkjan hefur átt þar sterk ítök. Ég þori ekki að fara með það en ég held að Írland sé líka fyrsta landið til að breyta stjórnarskrá til að viðurkenna hjónabönd samkynhneigðra.  Það þýðir að það þyrfti væntanlega stjórnarskrárbreytingu til að nema það úr gildi, svo það eru meiri líkur á að þetta verði til frambúðar.  

Hér í Bandaríkjunum hafa menn verið hálfpartinn að fikta við þetta en það er öruggt að það ætti langt í land með að festa þessi réttindi samkynhneigðra í stjórnarskrá.  Í sumum ríkjum á samkynhneigt sambýlisfólk nánast engin réttindi, sem jafnvel venjuleg pör eiga, t.d. að heimsækja sambýlisfélaga á sjúkrahús eða fá upplýsingar um líðan viðkomandi.  Þannig var það í Texas til skamms tíma en ég held það hafi aðeins losnað um þetta þar.  

Samþykkja hjónaband samkynhneigðra

Furðulegt vegabréfakerfi Íslands

Ísland hefur eitthvað það skrítnasta vegabréfakerfi sem fyrirfinnst í heiminum.  A.m.k. veit ég ekki um neitt annað land, sem getur aðeins afgreitt vegabréfaumsóknir á 5 eða 6 stöðum í heiminum og krefst viðveru umsækjanda!  

Hér í Bandaríkjunum er aðeins hægt að sækja um endurnýjun vegabréfa í sendiráði Íslands í Washington DC.  Og aðeins á morgnana því þeir þurfa að vera í beinu tölvusambandi við Ísland til að hægt sé að gera þetta.  Það eru að ég held 5 aðrir staðir utan Bandaríkjanna og Íslands þar sem hægt er að ganga frá umsókn um endurnýjun vegabréfs.  

Íslenska vegabréfið mitt rann út 2011 of hef ég ekki endurnýjað það.  Það var annað hvort að fara til Washington DC eða fara til Reykjavíkur (álíka langt flug, en heldur dýrara að fara til Íslands)  Þegar ég endurnýjaði vegabréfið 2001 þá bjó ég í Texas og þetta var einfalt mál að fara í Ræðismannsskrifstofu Íslands í Dallas og ganga frá þessu og fara svo aftur til að taka við vegabréfinu.  Ekkert stórkostlegt vesen.  Nú getur Ræðismannsskrifstofan í Seattle aðeins bent á Sendiráðið í DC!

Til gamans skoðaði ég hvernig þetta er í nokkrum löndum og í flestum tilfellum er hægt að gera þetta í gegnum póst, eða með heimsókn í næstu Ræðismannsskrifstofu eða Sendiráð.

Ég leysti þetta vandamál með því að sækja um bandarískan ríkisborgararétt, sem var mun minna mál heldur en að fá íslenskt vegabréf!!!

Hafa fengið nóg