Siðferðisbrestur

Ég verð að viðurkenna að ég stend agndofa í svona máli.  Prestur faðmar ungling og allt verður vitlaust.  Eru íslendingar orðnir svo siðferðiskertir upp til hópa að nálægð fólks sé talin glæpur?  Ég man eftir þegar allt ætlaði vitlaust að verða út af séra Ólafi Skúlasyni útaf svipuðum atburðum.  Ég kynntist séra Ólafi lítilsháttar við mjög erfiðar aðstæður fyrir tæpum 30 árum þegar tveir bræður mínir létust af slysförum með 6 vikna millibili og amma okkar lést daginn sem eldri bróðir minn var kistulagður.  Ég man enn vel eftir styrkum handaböndum og faðmlögum séra Ólafs, raunsæjum huggunarorðum og hlýju viðmóti á þessum ömurlegu tímum.  Ég þekki séra Gunnar ekki neitt og hef aldrei haft samskipti við hann.  En ég hef þekkt aðra presta svo sem séra Davíð Baldursson sem jarðsetti foreldra mína.  Þar mætti ég svipuðu viðmóti og hlýju og hjá séra Ólafi.  ÉG hef lært að meta þeirra starf mikils, þó ég sé ekki sérlega trúaður maður. 

Kveðja frá Port Angeles,

 

Siðferðisbrot en ekki agabrot